٭ با خود انديشيدم
چرا نمی توانم چون ديگران باشم، ضمخت و بی رحم. بی اعتبار و رسوا گر، چرا حتی نمی توانم احساسی را که منشأ تمامی نفرت است، درک کنم
انگار گنگ شده ام
خسته...........
با ديدگانی تار و غبار آلود
انگار شکستم پس از يک هفته خستگی
چگونه می توان درهائی را جست تا از حجوم وقيح آزار ديگران در امان بود و پناه را آرزو کرد.

با خود انديشيدم
چرا ديگران نمی توانند چون من باشد
؟؟



نوشته شده در ساعت 8:18 AM توسط Maria